ALS LAKENS KONDEN PRATEN

Ooit ben ik onbevlekt ontvangen

vrij van smet, als dek voor tafel of matras

van maagdelijk wit ontmaagd ben ik

vol verlangen naar de rust van de linnenkast

Want eenmaal uit de kast gekomen

werd menigeen op mij genomen

mij vullend met hun sappige details

verfomfaaid gekreukt verneukt

dat was mijn deel in het bordeel

Op mij soesden snoezen met vochtige poezen

met smerig zwetende dampende lijven

geurend steunend kreunend

rokend sigaretten sigaren pijpend

zwaar zwoegend zwetend

met man en macht, nacht na nacht

dikke dampende stampende dozen

stampertjes die af en toe hun sappen lozen

bolle volle dolle blije dijen vrijen

billen gillen van plezier

likkende zuigende lurkende tongen in het rond

wetend dat de daad in zaad uitmond

Neen laat mij maar gescheiden van tafel en bed

wapperen aan de lijn, genietend van de schone schijn

liefst onbeschreven

gewoon ZIJN